Cast & Creatives - Jesus Christ Superstar (2024)

Sluiten

Lyrics

Tim Rice

Tim Rice has worked in music, theatre and film since 1965 when he met Andrew Lloyd Webber, a fellow struggling songwriter. Rather than pursue Tim’s ambitions to write rock or pop songs, they turned their attention to Andrew’s obsession – musical theatre. Their first collaboration was based on the life of Dr Thomas Barnardo, the Victorian philanthropist: The Likes of Us. Their next three works together were much more successful – Joseph and the Amazing Technicolor Dreamcoat, Jesus Christ Superstar and Evita.

Tim has since worked with other distinguished popular composers such as Elton John (The Lion King, Aida), Alan Menken (Aladdin, King David, Beauty and the Beast), Björn Ulvaeus and Benny Andersson (Chess) and Stuart Brayson (From Here to Eternity). He has also written with Freddie Mercury, Burt Bacharach and Rick Wakeman, among others. He is currently writing and presenting a podcast (titled Get Onto My Cloud) reminiscing about his years in music, theatre and film – playing hits and flops, out-takes and number ones.

Every now and then, inspired by his hero and friend the late Sammy Cahn, he presents an evening of his songs, mercifully performed by top singers and musicians rather than by him, to which Tim adds reminiscence and comment, recalling their creation, success (or rejection) and the joy (usually) of working with great composers.

His recent musical From Here to Eternity returned to London in November 2022. A new Broadway presentation of Chess is scheduled in the autumn of 2023. In early 2024, a new production of his Tony®-winning Broadway hit Aida will make its UK West End debut.

Sir Tim’s interests beyond music, film and theatre include cricket – as English an interest as you can get. He founded his own cricket team in 1973, which has now played over 700 matches, including several in the USA. He dedicates considerable time to several British educational institutions and charitable organisations, many connected with sport for disadvantaged children. He crops up here and there in all branches of the media, drawing on his extensive knowledge of the history of popular music since Elvis was a lad. He has won several awards, mainly for the wrong thing or for simply turning up, but since you ask: one Emmy®, five Grammys®, three Tonys and three Oscars®,
making him an EGOT. None more gratifying than the Johnny Mercer Award.

Tim Rice has worked in music, theatre and film since 1965 when he met Andrew Lloyd Webber, a fellow struggling songwriter. Rather than pursue Tim’s ambitions to write rock or pop songs, they turned their attention to Andrew’s obsession – musical theatre. Their first collaboration was based on the life of Dr Thomas Barnardo, the Victorian philanthropist: The Likes of Us. Their next three works together were much more successful – Joseph and the Amazing Technicolor Dreamcoat, Jesus Christ Superstar and Evita.

Tim has since worked with other distinguished popular composers such as Elton John (The Lion King, Aida), Alan Menken (Aladdin, King David, Beauty and the Beast), Björn Ulvaeus and Benny Andersson (Chess) and Stuart Brayson (From Here to Eternity). He has also written with Freddie Mercury, Burt Bacharach and Rick Wakeman, among others. He is currently writing and presenting a podcast (titled Get Onto My Cloud) reminiscing about his years in music, theatre and film – playing hits and flops, out-takes and number ones.

Every now and then, inspired by his hero and friend the late Sammy Cahn, he presents an evening of his songs, mercifully performed by top singers and musicians rather than by him, to which Tim adds reminiscence and comment, recalling their creation, success (or rejection) and the joy (usually) of working with great composers.

His recent musical From Here to Eternity returned to London in November 2022. A new Broadway presentation of Chess is scheduled in the autumn of 2023. In early 2024, a new production of his Tony®-winning Broadway hit Aida will make its UK West End debut.

Sir Tim’s interests beyond music, film and theatre include cricket – as English an interest as you can get. He founded his own cricket team in 1973, which has now played over 700 matches, including several in the USA. He dedicates considerable time to several British educational institutions and charitable organisations, many connected with sport for disadvantaged children. He crops up here and there in all branches of the media, drawing on his extensive knowledge of the history of popular music since Elvis was a lad. He has won several awards, mainly for the wrong thing or for simply turning up, but since you ask: one Emmy®, five Grammys®, three Tonys and three Oscars®,
making him an EGOT. None more gratifying than the Johnny Mercer Award.

Sluiten

Sluiten

Music

Andrew Lloyd Webber

Andrew Lloyd Webber has composed the scores of some of the world’s most famous musicals, from Joseph and the Amazing Technicolor Dreamcoat (1969) to Bad Cinderella (2023). Lloyd Webber has had shows running continually in the West End for 50 years and on Broadway for 43 years.

When Sunset Boulevard joined School of Rock, CATS, and The Phantom of the Opera he equalled Rodgers & Hammerstein’s record of four shows running simultaneously on Broadway. He is one of the select group of artists with EGOT status, having received Emmy, Grammy, Oscar, and Tony Awards.

Lloyd Webber owns six London theatres including the iconic London Palladium and Theatre Royal, Drury Lane. Reopened in July 2021, the latter was completely restored and renovated at a cost of over £60 million. It was one of the biggest projects ever undertaken by a private theatre owner in recent times. His mantra is that every penny of profit made from his theatres is ploughed back into the buildings.

Lloyd Webber is passionate about the importance of musical education and diversity in the arts. Andrew Lloyd Webber Foundation provides 30 performing arts scholarships every year for talented students with financial need and supports a range of projects such as the Music In Secondary School Trust and commissioning research into diversity in theatre.

Andrew Lloyd Webber has composed anthems for the 1978 World Cup in Argentina and for two Olympic ceremonies, including “Amigos Para Siempre”, the official song of the 1992 summer games in Barcelona. He wrote “Let Us Love In Peace” for the aftermath of the attacks on The World Trade Centre; wrote and performed “Sing” with Gary Barlow at Queen Elizabeth II’s DiamondJubileein 2012; and curated musical theatre performances for the Queen’s Platinum Jubilee concert in

June 2022. In May 2023, a new anthem composed by Andrew Lloyd Webber was performed at the Coronation of His Majesty King Charles III.

Andrew Lloyd Webber was knighted in 1992 and created an honorary life peer in 1997.

Andrew Lloyd Webber has composed the scores of some of the world’s most famous musicals, from Joseph and the Amazing Technicolor Dreamcoat (1969) to Bad Cinderella (2023). Lloyd Webber has had shows running continually in the West End for 50 years and on Broadway for 43 years.

When Sunset Boulevard joined School of Rock, CATS, and The Phantom of the Opera he equalled Rodgers & Hammerstein’s record of four shows running simultaneously on Broadway. He is one of the select group of artists with EGOT status, having received Emmy, Grammy, Oscar, and Tony Awards.

Lloyd Webber owns six London theatres including the iconic London Palladium and Theatre Royal, Drury Lane. Reopened in July 2021, the latter was completely restored and renovated at a cost of over £60 million. It was one of the biggest projects ever undertaken by a private theatre owner in recent times. His mantra is that every penny of profit made from his theatres is ploughed back into the buildings.

Lloyd Webber is passionate about the importance of musical education and diversity in the arts. Andrew Lloyd Webber Foundation provides 30 performing arts scholarships every year for talented students with financial need and supports a range of projects such as the Music In Secondary School Trust and commissioning research into diversity in theatre.

Andrew Lloyd Webber has composed anthems for the 1978 World Cup in Argentina and for two Olympic ceremonies, including “Amigos Para Siempre”, the official song of the 1992 summer games in Barcelona. He wrote “Let Us Love In Peace” for the aftermath of the attacks on The World Trade Centre; wrote and performed “Sing” with Gary Barlow at Queen Elizabeth II’s DiamondJubileein 2012; and curated musical theatre performances for the Queen’s Platinum Jubilee concert in

June 2022. In May 2023, a new anthem composed by Andrew Lloyd Webber was performed at the Coronation of His Majesty King Charles III.

Andrew Lloyd Webber was knighted in 1992 and created an honorary life peer in 1997.

Sluiten

Sluiten

Director

Ivo van Hove

Ivo van Hove was tot september 2022 directeur van Internationaal Theater Amsterdam. Hij regisseerde o.a. Angels in America, Romeinse Tragedies en Kings of War naar Shakespeare, Scènes uit een huwelijk, The Fountainhead, De stille kracht, De dingen die voorbijgaan, Een Klein Leven , Age of Rage en Mijn Lieve Gunsteling. Zijn producties spelen over de hele wereld van NY, London, Chili, Argentinië, Moskou, Sydney tot Taipeh. Hij regisseerde bij de Metropolitain Opera in NY, La Comédie-Française, Theâtre de l’Odéon, L’Opéra de Paris, het Deutsches Schauspielhaus Hamburg, Wiener Burgtheater, de Schaubühne Berlijn en het National Theatre London. Zijn regies van A view from the Bridge, The Crucible, Network en West Side Story speelden op Broadway. Hij werkte met steracteurs als Isabelle Huppert, Bryan Cranston, Gillian Anderson, Juliette Binoche en Jude Law.

Van Hove ensceneerde o.a. de opera’s Lulu, de Ring des Nibelungen, Salome,, Don Giovanni, Mahagonny en de wereldpremière van Brokeback Mountain. Met David Bowie maakte hij Lazarus.

Van Hove is bekroond met o.a. twee Tony Awards, twee Olivier Awards, de Drama Desk Award, prijs van de kritiek in Nederland in New York, London en Parijs. Hij is Commandeur dans l’Ordre des Arts et des Lettres in Frankrijk, Commandeur in de Kroonorde in België. Hij ontving de Vlaamse Cultuurprijs voor Algemene Culturele Verdienste. In 2019 ontving van Hove de VSCD oeuvre prijs en de Johannes Vermeerprijs, de Nederlandse staatsprijs voor de kunsten.

In 2024 wordt hij Intendant van de Ruhrtriennale.

Ivo van Hove was tot september 2022 directeur van Internationaal Theater Amsterdam. Hij regisseerde o.a. Angels in America, Romeinse Tragedies en Kings of War naar Shakespeare, Scènes uit een huwelijk, The Fountainhead, De stille kracht, De dingen die voorbijgaan, Een Klein Leven , Age of Rage en Mijn Lieve Gunsteling. Zijn producties spelen over de hele wereld van NY, London, Chili, Argentinië, Moskou, Sydney tot Taipeh. Hij regisseerde bij de Metropolitain Opera in NY, La Comédie-Française, Theâtre de l’Odéon, L’Opéra de Paris, het Deutsches Schauspielhaus Hamburg, Wiener Burgtheater, de Schaubühne Berlijn en het National Theatre London. Zijn regies van A view from the Bridge, The Crucible, Network en West Side Story speelden op Broadway. Hij werkte met steracteurs als Isabelle Huppert, Bryan Cranston, Gillian Anderson, Juliette Binoche en Jude Law.

Van Hove ensceneerde o.a. de opera’s Lulu, de Ring des Nibelungen, Salome,, Don Giovanni, Mahagonny en de wereldpremière van Brokeback Mountain. Met David Bowie maakte hij Lazarus.

Van Hove is bekroond met o.a. twee Tony Awards, twee Olivier Awards, de Drama Desk Award, prijs van de kritiek in Nederland in New York, London en Parijs. Hij is Commandeur dans l’Ordre des Arts et des Lettres in Frankrijk, Commandeur in de Kroonorde in België. Hij ontving de Vlaamse Cultuurprijs voor Algemene Culturele Verdienste. In 2019 ontving van Hove de VSCD oeuvre prijs en de Johannes Vermeerprijs, de Nederlandse staatsprijs voor de kunsten.

In 2024 wordt hij Intendant van de Ruhrtriennale.

Sluiten

Sluiten

Scenic & Lighting Design

Jan Versweyveld

Scenograaf Jan Versweyveld is sinds 2001 hoofdontwerper bij Toneelgroep Amsterdam, later Internationaal Theater Amsterdam (ITA). Hij studeerde aan het Brusselse Sint-Lucas-Instituut en aan de Koninklijke Academie in Antwerpen. Vanaf begin jaren tachtig werkt hij samen met regisseur Ivo van Hove en later ook regelmatig met Anne Teresa de Keersmaeker (Rosas).

Hij heeft gewerkt aan verschillende interieur- en tentoonstellingsontwerpen en tal van producties als set- en lichtontwerper in Europa, het VK en de Verenigde Staten.

Het werk van Jan Versweyveld werd meerdere malen bekroond in binnen- en buitenland. In 2017 en 2019 werd hij vier keer genomineerd voor een Tony Award.

Recent werk omvat: West Side Story (NY, Broadway), Wie heeft mijn vader vermoord, Age of Rage en Gevechten en Metamorfosen van een vrouw (ITA), Tartuffe (Paris, Comédie Francaise), The Damned (ITA, Amsterdamse bos), Ingolstadt (Wenen, Burgtheater), Mijn lieve gunsteling (ITA),

Don Giovanni en Dead Man Walking (NY, Metropolitan Opera), Mahagonny (Nationale Opera en Ballet).

Scenograaf Jan Versweyveld is sinds 2001 hoofdontwerper bij Toneelgroep Amsterdam, later Internationaal Theater Amsterdam (ITA). Hij studeerde aan het Brusselse Sint-Lucas-Instituut en aan de Koninklijke Academie in Antwerpen. Vanaf begin jaren tachtig werkt hij samen met regisseur Ivo van Hove en later ook regelmatig met Anne Teresa de Keersmaeker (Rosas).

Hij heeft gewerkt aan verschillende interieur- en tentoonstellingsontwerpen en tal van producties als set- en lichtontwerper in Europa, het VK en de Verenigde Staten.

Het werk van Jan Versweyveld werd meerdere malen bekroond in binnen- en buitenland. In 2017 en 2019 werd hij vier keer genomineerd voor een Tony Award.

Recent werk omvat: West Side Story (NY, Broadway), Wie heeft mijn vader vermoord, Age of Rage en Gevechten en Metamorfosen van een vrouw (ITA), Tartuffe (Paris, Comédie Francaise), The Damned (ITA, Amsterdamse bos), Ingolstadt (Wenen, Burgtheater), Mijn lieve gunsteling (ITA),

Don Giovanni en Dead Man Walking (NY, Metropolitan Opera), Mahagonny (Nationale Opera en Ballet).

Sluiten

Sluiten

Costume design

An D’Huys

An D’Huys studied fashion at the Royal Academy of Fine Arts in Antwerp and was part of the design team of fashion house Ann Demeulemeester for over 11 years.

Recent and earlier productions:West Side Story(Broadway);Forêt(Anne Teresa De Keersmaeker, Le Louvre Paris);A Little Life(Edinburgh International Festival, International Theatre Amsterdam);Ingolstadt(Salzburg Festival);Le Tartuffe ou l’Hypocrite(Comédie Française, Paris & Tour);Age of Rage(Barbican, International Theatre Amsterdam);The Things that Pass, The Fountainhead, AntigoneandKings of War(International Theatre Amsterdam);Unsere Zeit(Residenz Theater Munich);The Glass Menagerie(Théâtre de L’Europe, Paris);All About Eve(West End);The Rise and Fall of the City of Mahoganny(Aix en Provence);A View from the Bridge(the Young Vic, West End, Broadway);Don Giovanni,Boris Godounov,Cosi fan tutte(Paris National Opera);Network(Broadway, National Theatre London);Hedda Gabler(National Theatre London);Obsession(London, Paris, Luxembourg);Lazarus(London, New York Theatre Workshop, Amsterdam);Medea(Burgtheater Wien);The Damned(Comédie Française, Paris, Avignon);The Three Sisters, Poquelin,The Cherry Orchard(TG STAN Antwerp);The Misanthrope(Schaubühne Berlin);Die Walküre, SiegfriedandGötterdämmerung(Flanders Opera);Quartet, Bitches BrewandCassandra(Rosas Brussels).

An has also designed costumes for several film productions includingToto le héros(Jaco van Dormael) andRosie(Patrice Toye).

Projects in the near future include:Don GiovanniandDead Man Walking at the MET in New York

An D’Huys studied fashion at the Royal Academy of Fine Arts in Antwerp and was part of the design team of fashion house Ann Demeulemeester for over 11 years.

Recent and earlier productions:West Side Story(Broadway);Forêt(Anne Teresa De Keersmaeker, Le Louvre Paris);A Little Life(Edinburgh International Festival, International Theatre Amsterdam);Ingolstadt(Salzburg Festival);Le Tartuffe ou l’Hypocrite(Comédie Française, Paris & Tour);Age of Rage(Barbican, International Theatre Amsterdam);The Things that Pass, The Fountainhead, AntigoneandKings of War(International Theatre Amsterdam);Unsere Zeit(Residenz Theater Munich);The Glass Menagerie(Théâtre de L’Europe, Paris);All About Eve(West End);The Rise and Fall of the City of Mahoganny(Aix en Provence);A View from the Bridge(the Young Vic, West End, Broadway);Don Giovanni,Boris Godounov,Cosi fan tutte(Paris National Opera);Network(Broadway, National Theatre London);Hedda Gabler(National Theatre London);Obsession(London, Paris, Luxembourg);Lazarus(London, New York Theatre Workshop, Amsterdam);Medea(Burgtheater Wien);The Damned(Comédie Française, Paris, Avignon);The Three Sisters, Poquelin,The Cherry Orchard(TG STAN Antwerp);The Misanthrope(Schaubühne Berlin);Die Walküre, SiegfriedandGötterdämmerung(Flanders Opera);Quartet, Bitches BrewandCassandra(Rosas Brussels).

An has also designed costumes for several film productions includingToto le héros(Jaco van Dormael) andRosie(Patrice Toye).

Projects in the near future include:Don GiovanniandDead Man Walking at the MET in New York

Sluiten

Sluiten

Sound Design

Tom Gibbons

Sluiten

Sluiten

Choreography

Jan Martens

Jan Martens (°1984, België) studeerde aan de Fontys Dansacademie in Tilburg en studeerde in 2006 af aan de opleiding Dans van het Artesis Koninklijk Conservatorium in Antwerpen. Sinds 2010 maakt hij zijn eigen choreografisch werk dat door de jaren heen met steeds groter wordende regelmaat voor nationaal en internationaal publiek gespeeld wordt.

Het werk van Martens wordt gevoed door de overtuiging dat elk lichaam kan communiceren, dat elk lichaam iets te vertellen heeft. Die directe communicatie vertaalt zich in transparante vormen. Zijn werk is een vrijplaats waarin de notie van tijd opnieuw voelbaar wordt en waar er ruimte is voor zowel observatie, emotie als reflectie. Om dat te bereiken creëert hij niet zozeer een eigen bewegingstaal maar vormt en hergebruikt hij bestaande idiomen in een andere samenhang zodat nieuwe ideeën tevoorschijn komen.In elk nieuw werk tracht hij de relatie tussen publiek en performer te hertekenen.

Martens’ eerste voorstelling I CAN RIDE A HORSE WHILST JUGGLING SO MARRY ME (2010) werd een portret van een generatie jonge vrouwen in een samenleving die wordt gedomineerd door sociale netwerken. Daarop volgden twee liefdesduetten die hij bij Frascati Amsterdam maakte. A SMALL GUIDE ON HOW TO TREAT YOUR LIFETIME COMPANION (2011) werd geselecteerd voor Aerowaves in 2011 en SWEAT BABY SWEAT (2011) voor de Nederlandse Dansdagen 2012 en Circuit X 2013. Daarna maakte hij drie producties over onconventionele schoonheid, met spelers wiens lichamen je niet in een hedendaagse danscontext verwacht: BIS (2012) voor de toen 62-jarige Truus Bronkhorst, LA BÊTE (2013) voor de jonge actrice Joke Emmers, en VICTOR (2013), een duet voor een jongen en een volwassen man dat Martens samen met regisseur Peter Seynaeve creëerde.

In 2014 stelde Martens de sprong als beweging centraal in de groepsvoorstelling THE DOG DAYS ARE OVER (2014) die geselecteerd werd voor Het TheaterFestival in België. Kort daarop volgde de solo ODE TO THE ATTEMPT (2014) en iets later ook het project THE COMMON PEOPLE (2016), een voorstelling, sociaal experiment en workshop ineen – gecreëerd in samenwerking met filmregisseur Lukas Dhont. RULE OF THREE (2017) was een samenwerking met de Amerikaanse sound artist NAH, en ging in première bij deSingel waar Martens vanaf 2017 een traject als creative associate startte. De voorstelling werd genomineerd voor een Zwaan binnen de categorie ‘meest indrukwekkende dansproductie 2018.’ De Zwanen worden gezien als de belangrijkste dansprijzen binnen het Nederlandse podiumlandschap.

In het seizoen 18/19 ging Martens drie nieuwe samenwerkingen aan. Samen met 13 jongeren en fABULEUS creëerde hij PASSING THE BECHDEL TEST, een theaterproductie waarin de stemmen van de jongeren werden verweven met die van bekende en minder bekende vrouwen uit heden en verleden. Verder herwerkte hij de succesvolle productie A SMALL GUIDE ON HOW TO TREAT YOUR LIFETIME COMPANION uit 2011 met twee nieuwe dansers onder de noemer PAULINE THOMAS. In januari 2019 ging de solo lostmovements in première, een duik in het universum van choreograaf, vriend en voorbeeld Marc Vanrunxt – en een terugkeer van Jan op scène. In 19/20 ligt Martens’ focus op de première van any attempt will end in crushed bodies and shattered bones. Een werk voor zeventien dansers tussen 16 en 69 jaar. De première – voorzien op 24 april 2020 in deSingel (Antwerpen, BE) – werd door de coronacrisis uitgesteld naar 18 juli 2021 (Festival d’Avignon). Op 12 juli 2021 ging ELISABETH GETS HER WAY in première tijdens Julidans (Amsterdam, NL). Deze solo van en door Martens is een gedanst portret van de Poolse Elisabeth Chojnacka (1939 – 2017), een uitzonderlijk getalenteerde en gepassioneerde muzikante die midden 20e eeuw medeverantwoordelijk was voor de revival van klavecimbelmuziek. any attempt… en ELISABETH GETS HER WAY werden beide geselecteerd voor Het TheaterFestival in België.

Martens maakt regelmatig gastvoorstellingen zoals The world is burning but I keep on turning (2016) voor Ballet de Lorraine, MAN MADE (2017) voor Dance On Ensemble en Period Piece (2020) een korte solo voor Kristina Bentz, danseres bij het Ballet de l’Opéra de Lyon, in het kader van de soloreeks Danser Encore. Daarnaast coacht hij ook jonge makers bij eigen creaties. Martens combineert de komende seizoenen zijn rol van co-artistiek leider bij GRIP met die van associate artist bij Opera Ballet Vlaanderen. In FUTUR PROCHE creëerde hij met vijftien dansers van OBV, twee kinderen en klaveciniste Goska Isphording een voorstelling over de nakende toekomst. Hiervoor vond hij inspiratie in verrassend, hedendaags repertoire voor het eeuwenoude klavecimbel. De voorstelling ging op 19 juli 2022 in wereldpremière op de Cour d’honneur van het Festival d’Avignon. Martens werd voor zijn werk bekroond met de Prins Bernhard Cultuurfonds prijs Noord-Brabant (2013) en de prestigieuze Charlotte Köhlerprijs (2015). Hij is associated artist bij DE SINGEL Antwerpen, La Comédie scène nationale de Clermont-Ferrand, Opera Ballet Vlaanderen, Maison de la danse Lyon en Biennale de la danse Lyon.
In 2014 richtte Jan Martens samen met zakelijk leidster Klaartje Oerlemans het choreografische platform GRIP op, in Antwerpen / Rotterdam. Sinds januari 2023 is GRIP een organisatie met een gedeeld artistiek leiderschap. Femke Gyselinck, Jan Martens, Cherish Menzo en Steven Michel staan aan het roer van de organisatie, samen met zakelijk leidster Klaartje Oerlemans en ondersteund door artistiek coördinator Rudi Meulemans.

Jan Martens (°1984, België) studeerde aan de Fontys Dansacademie in Tilburg en studeerde in 2006 af aan de opleiding Dans van het Artesis Koninklijk Conservatorium in Antwerpen. Sinds 2010 maakt hij zijn eigen choreografisch werk dat door de jaren heen met steeds groter wordende regelmaat voor nationaal en internationaal publiek gespeeld wordt.

Het werk van Martens wordt gevoed door de overtuiging dat elk lichaam kan communiceren, dat elk lichaam iets te vertellen heeft. Die directe communicatie vertaalt zich in transparante vormen. Zijn werk is een vrijplaats waarin de notie van tijd opnieuw voelbaar wordt en waar er ruimte is voor zowel observatie, emotie als reflectie. Om dat te bereiken creëert hij niet zozeer een eigen bewegingstaal maar vormt en hergebruikt hij bestaande idiomen in een andere samenhang zodat nieuwe ideeën tevoorschijn komen.In elk nieuw werk tracht hij de relatie tussen publiek en performer te hertekenen.

Martens’ eerste voorstelling I CAN RIDE A HORSE WHILST JUGGLING SO MARRY ME (2010) werd een portret van een generatie jonge vrouwen in een samenleving die wordt gedomineerd door sociale netwerken. Daarop volgden twee liefdesduetten die hij bij Frascati Amsterdam maakte. A SMALL GUIDE ON HOW TO TREAT YOUR LIFETIME COMPANION (2011) werd geselecteerd voor Aerowaves in 2011 en SWEAT BABY SWEAT (2011) voor de Nederlandse Dansdagen 2012 en Circuit X 2013. Daarna maakte hij drie producties over onconventionele schoonheid, met spelers wiens lichamen je niet in een hedendaagse danscontext verwacht: BIS (2012) voor de toen 62-jarige Truus Bronkhorst, LA BÊTE (2013) voor de jonge actrice Joke Emmers, en VICTOR (2013), een duet voor een jongen en een volwassen man dat Martens samen met regisseur Peter Seynaeve creëerde.

In 2014 stelde Martens de sprong als beweging centraal in de groepsvoorstelling THE DOG DAYS ARE OVER (2014) die geselecteerd werd voor Het TheaterFestival in België. Kort daarop volgde de solo ODE TO THE ATTEMPT (2014) en iets later ook het project THE COMMON PEOPLE (2016), een voorstelling, sociaal experiment en workshop ineen – gecreëerd in samenwerking met filmregisseur Lukas Dhont. RULE OF THREE (2017) was een samenwerking met de Amerikaanse sound artist NAH, en ging in première bij deSingel waar Martens vanaf 2017 een traject als creative associate startte. De voorstelling werd genomineerd voor een Zwaan binnen de categorie ‘meest indrukwekkende dansproductie 2018.’ De Zwanen worden gezien als de belangrijkste dansprijzen binnen het Nederlandse podiumlandschap.

In het seizoen 18/19 ging Martens drie nieuwe samenwerkingen aan. Samen met 13 jongeren en fABULEUS creëerde hij PASSING THE BECHDEL TEST, een theaterproductie waarin de stemmen van de jongeren werden verweven met die van bekende en minder bekende vrouwen uit heden en verleden. Verder herwerkte hij de succesvolle productie A SMALL GUIDE ON HOW TO TREAT YOUR LIFETIME COMPANION uit 2011 met twee nieuwe dansers onder de noemer PAULINE THOMAS. In januari 2019 ging de solo lostmovements in première, een duik in het universum van choreograaf, vriend en voorbeeld Marc Vanrunxt – en een terugkeer van Jan op scène. In 19/20 ligt Martens’ focus op de première van any attempt will end in crushed bodies and shattered bones. Een werk voor zeventien dansers tussen 16 en 69 jaar. De première – voorzien op 24 april 2020 in deSingel (Antwerpen, BE) – werd door de coronacrisis uitgesteld naar 18 juli 2021 (Festival d’Avignon). Op 12 juli 2021 ging ELISABETH GETS HER WAY in première tijdens Julidans (Amsterdam, NL). Deze solo van en door Martens is een gedanst portret van de Poolse Elisabeth Chojnacka (1939 – 2017), een uitzonderlijk getalenteerde en gepassioneerde muzikante die midden 20e eeuw medeverantwoordelijk was voor de revival van klavecimbelmuziek. any attempt… en ELISABETH GETS HER WAY werden beide geselecteerd voor Het TheaterFestival in België.

Martens maakt regelmatig gastvoorstellingen zoals The world is burning but I keep on turning (2016) voor Ballet de Lorraine, MAN MADE (2017) voor Dance On Ensemble en Period Piece (2020) een korte solo voor Kristina Bentz, danseres bij het Ballet de l’Opéra de Lyon, in het kader van de soloreeks Danser Encore. Daarnaast coacht hij ook jonge makers bij eigen creaties. Martens combineert de komende seizoenen zijn rol van co-artistiek leider bij GRIP met die van associate artist bij Opera Ballet Vlaanderen. In FUTUR PROCHE creëerde hij met vijftien dansers van OBV, twee kinderen en klaveciniste Goska Isphording een voorstelling over de nakende toekomst. Hiervoor vond hij inspiratie in verrassend, hedendaags repertoire voor het eeuwenoude klavecimbel. De voorstelling ging op 19 juli 2022 in wereldpremière op de Cour d’honneur van het Festival d’Avignon. Martens werd voor zijn werk bekroond met de Prins Bernhard Cultuurfonds prijs Noord-Brabant (2013) en de prestigieuze Charlotte Köhlerprijs (2015). Hij is associated artist bij DE SINGEL Antwerpen, La Comédie scène nationale de Clermont-Ferrand, Opera Ballet Vlaanderen, Maison de la danse Lyon en Biennale de la danse Lyon.
In 2014 richtte Jan Martens samen met zakelijk leidster Klaartje Oerlemans het choreografische platform GRIP op, in Antwerpen / Rotterdam. Sinds januari 2023 is GRIP een organisatie met een gedeeld artistiek leiderschap. Femke Gyselinck, Jan Martens, Cherish Menzo en Steven Michel staan aan het roer van de organisatie, samen met zakelijk leidster Klaartje Oerlemans en ondersteund door artistiek coördinator Rudi Meulemans.

Sluiten

Sluiten

Musical Supervisor

Ad van Dijk

Theater

Ad had de muzikale eindverantwoordelijkheid voor alle musicals van Albert Verlinde Entertainment en sinds 2015 voor een groot aantal producties binnen Stage Entertainment. Hij componeerde de muziek van 10 musicals waaronder de musicals Cyrano, Joe, Rex en de Kleine blonde dood. Hij is docent aan de Amsterdamse hogeschool voor de kunsten. Hij produceerde cd’s van onder andere Piaf, Footloose, The sound of music, Legally blonde, Daddy cool en A tribute to Whitney.

Overig

Ad ontving in 2015 een musical award voor de beste muziek van De kleine blonde dood. Hij werd genomineerd voor een musical award voor beste arrangementen voor de musicals The bodyguard en Robert Long. Samen met Koen van Dijk werd hij genomineerd voor een Tony award voor best original score voor de musical Cyrano.

Theater

Ad had de muzikale eindverantwoordelijkheid voor alle musicals van Albert Verlinde Entertainment en sinds 2015 voor een groot aantal producties binnen Stage Entertainment. Hij componeerde de muziek van 10 musicals waaronder de musicals Cyrano, Joe, Rex en de Kleine blonde dood. Hij is docent aan de Amsterdamse hogeschool voor de kunsten. Hij produceerde cd’s van onder andere Piaf, Footloose, The sound of music, Legally blonde, Daddy cool en A tribute to Whitney.

Overig

Ad ontving in 2015 een musical award voor de beste muziek van De kleine blonde dood. Hij werd genomineerd voor een musical award voor beste arrangementen voor de musicals The bodyguard en Robert Long. Samen met Koen van Dijk werd hij genomineerd voor een Tony award voor best original score voor de musical Cyrano.

Sluiten

Sluiten

Producer

Albert Verlinde

Albert Verlinde studeerde in 1984 af aan de Kleinkunstacademie in Amsterdam. Hij had enige jaren een eigen cabaretgroep Boemerang en speelde in diverse musicals. Met de musical Piaf met Liesbeth List maakte hij in 1999 zijn debuut als theaterproducent. Sindsdien produceerde bij tientallen voorstellingen, aanvankelijk met zijn eigen bedrijf Albert Verlinde Entertainment en na het samengaan met Joop van den Ende Theaterproducties in 2014 als directeur van Stage Entertainment Nederland. Hij initieerde originele Nederlandse producties als Doe Maar, Kunt U mij de weg naar Hamelen vertellen meneer, Sonneveld en Was Getekend Annie MG Schmidt maar produceerde ook grote internationale Shows als The Bodyguard, Mamma Mia en Disney’s The Lion King. Na zijn vertrek bij Stage Entertainment richtte hij Albert Verlinde Theater op met het doel ieder jaar een bijzondere productie te brengen aantrekkelijk voor een groot publiek. De eerste productie was Dagboek van een Herdershond in samenwerking met Toneelgroep Maastricht. Deze spektakelmusical trok in twee maanden tijd meer dan 80.000 bezoekers en werd een jaar later bij KRO NCRV als eerste Nederlandse musical ooit als live tv spektakel uitgezonden. Daarna volgde Grease en in januari 2024 is de première van Jesus Christ Superstar onder regie van Ivo van Hove. Voor het voorjaar van 2025 is de musical Elisabeth aangekondigd die voor het eerst in Nederland op tournee gaat.

Verlinde is ook een bekend tv gezicht. Als entertainmentdeskundige is hij al dertig jaar te zien in verschillende showrubrieken als RTL Boulevard en Shownieuws, bij beide rubrieken was hij vanaf het begin betrokken. Hij bedacht het televisieprogramma ‘My name is’ dat in meer dan tien landen te zien was en schreef columns voor onder meer Prive, TROS Kompas en NRC Handelsblad. Hij is ook voorzitter van de Raad van Commissarissen van het MECC in Maastricht. Daarnaast is Verlinde maatschappelijk betrokken. Hij is gemeenteraadslid in Vught, voorzitter van de stichting Viering nationale Boomfeestdag, oprichter en voorzitter van het Nationaal Theater Fonds, initiatiefnemer samen met het Prins Bernhard Cultuurfonds van het Nationaal Theaterweekend. Sinds dit jaar is hij ook lid van de landelijke Stuurgroep Samen Minder Suicide. Albert Verlinde is ridder in de Orde van Oranje Nassau, een onderscheiding die hij in 2011 ontving voor zijn inzet voor kunst en cultuur.

Albert Verlinde studeerde in 1984 af aan de Kleinkunstacademie in Amsterdam. Hij had enige jaren een eigen cabaretgroep Boemerang en speelde in diverse musicals. Met de musical Piaf met Liesbeth List maakte hij in 1999 zijn debuut als theaterproducent. Sindsdien produceerde bij tientallen voorstellingen, aanvankelijk met zijn eigen bedrijf Albert Verlinde Entertainment en na het samengaan met Joop van den Ende Theaterproducties in 2014 als directeur van Stage Entertainment Nederland. Hij initieerde originele Nederlandse producties als Doe Maar, Kunt U mij de weg naar Hamelen vertellen meneer, Sonneveld en Was Getekend Annie MG Schmidt maar produceerde ook grote internationale Shows als The Bodyguard, Mamma Mia en Disney’s The Lion King. Na zijn vertrek bij Stage Entertainment richtte hij Albert Verlinde Theater op met het doel ieder jaar een bijzondere productie te brengen aantrekkelijk voor een groot publiek. De eerste productie was Dagboek van een Herdershond in samenwerking met Toneelgroep Maastricht. Deze spektakelmusical trok in twee maanden tijd meer dan 80.000 bezoekers en werd een jaar later bij KRO NCRV als eerste Nederlandse musical ooit als live tv spektakel uitgezonden. Daarna volgde Grease en in januari 2024 is de première van Jesus Christ Superstar onder regie van Ivo van Hove. Voor het voorjaar van 2025 is de musical Elisabeth aangekondigd die voor het eerst in Nederland op tournee gaat.

Verlinde is ook een bekend tv gezicht. Als entertainmentdeskundige is hij al dertig jaar te zien in verschillende showrubrieken als RTL Boulevard en Shownieuws, bij beide rubrieken was hij vanaf het begin betrokken. Hij bedacht het televisieprogramma ‘My name is’ dat in meer dan tien landen te zien was en schreef columns voor onder meer Prive, TROS Kompas en NRC Handelsblad. Hij is ook voorzitter van de Raad van Commissarissen van het MECC in Maastricht. Daarnaast is Verlinde maatschappelijk betrokken. Hij is gemeenteraadslid in Vught, voorzitter van de stichting Viering nationale Boomfeestdag, oprichter en voorzitter van het Nationaal Theater Fonds, initiatiefnemer samen met het Prins Bernhard Cultuurfonds van het Nationaal Theaterweekend. Sinds dit jaar is hij ook lid van de landelijke Stuurgroep Samen Minder Suicide. Albert Verlinde is ridder in de Orde van Oranje Nassau, een onderscheiding die hij in 2011 ontving voor zijn inzet voor kunst en cultuur.

Sluiten

Sluiten

Producer

Matthijs Bongertman

Sluiten

Sluiten

Executive producer

Jaco Kaasschieter

Sluiten